Waarom ik Ayahuasca deed en wat het mij bracht
- Robin Lianne
- 28 jul 2021
- 4 minuten om te lezen

Maart 2019
Dit was het heftigste, mooiste en het verdrietigste wat ik ooit heb meegemaakt
"Zullen we een keer Ayahuasca gaan doen?" Vraagt mijn vriendin. Deze vraag had ik niet verwacht en ik was enigzins van mijn stuk gebracht omdat ik deze vraag nooit had verwacht van één van mijn vriendinnen. Twijfelend zeg ik ja en het moment dat we willen boeken blijkt tot mijn opluchting dat ik moet werken. "Helaas pindakaas" grimas ik een beetje ongemakkelijk.
Waarom word ik hier nou zo ongemakkelijk van? Ik heb Ayahuasca altijd als iets gevaarlijks en iets duisters beschouwd. Vanaf dat moment vind ik dat ik mijn vooroordelen moet bijstellen en mij moet verdiepen in de informatie als ik hier een mening over wil hebben. Openminded ben ik mij gaan inlezen en kijk ik een aantal documentaires. The last Sjaman en The brain explained. Hoe meer informatie ik heb hoe nieuwsgieriger ik word.
Het lot beslist sneller dan ik en mijn vriendin belt:
" Er zijn 2 plekken vrijgekomen in het weekend dat je vrij bent!"
Dit moet een teken zijn! Volmondig zeg ik ja en de voorbereidingen beginnen.
Een streng dieet Tyramine-houdende voeding maar ook seks kunnen je reis beïnvloeden en worden dan ook sterk afgeraden. Ik vind het lastig maar ik houd mij eraan.
In de ochtend zeg ik gedag tegen mijn ouders die het spannend vinden toch staan zij voor 100% achter mij, dat doet me goed. In de auto naar Doetinchem naar het centrum van Om-Mij
Als twee pubers kletsen we honderduit over wat voor een impact dit zou hebben en wat we kunenn verwachten. Mijn dagboek heb ik bij mij zodat ik niets kan vergeten van deze bijzondere ervaring.
Zodra we het centrum binnen stappen kun je de spanning bijna proeven. Mijn hartslag is hoog en ik merk dat ik zelfs een beetje begin te zweten.
“Vandaag is het begin van de rest van je leven.”
Luidt de spreuk die op een paarse zijde strook is gedrukt. We worden verwelkomd door de gidsen die in het wit gekleed zijn drinken wat thee en praten over koetjes en kalfjes. We vertrekken naar de grote zaal waar er matrassen, dekens en jawel teiltjes klaar staan.
Wanneer iedereen rustig zit wordt er uitleg gegeven en voor wie dat wilt mag zijn/haar intentie delen. Ik neem het eerste glaasje in ontvangst t de MAO remmer. Dit zorg ervoor de DMT van het 2e drankje niet afgebroken wordt. Nou proost! Ik giet het smerige drankje naar binnen en zo begint de ceremonie.
* vieze praat alert!
Ik ga rustig liggen, mijn buik rommelt en ik voel me misselijk. Zodra ik mij overgeef aan de misselijkheid kan ik niet meer stoppen met overgeven.
Op aanraden van de gids kijk ik in de emmer, tot mijn verbazing zie ik geen kots maar allemaal bewegende patronen. Ik geef me helemaal over aan het gevoel en ik zie kleuren alsof je naar een Psycodelic youtube filmpje aan het kijken ben.
Overweldigd door extreem verdriet op het éne moment en het andere moment voel ik alleen maar liefde, ik huil ik lach en ik voel de liefde mij omringen als een gigantische wurgslang.
En met dat ik dat denk zie en ervaar ik een grote slang om mij heen. Ik ben niet bang het voelt zelfs liefdevol. Zo zijn er allemaal verschillende situaties die voorbij komen de een nog kleurrijker en liefdevoller dan voorheen. Het voelt alsof ik het universum begrijp.
Mijn ouders komen langs, er is een waterval gemaakt van regenboog waar ik al mijn zorgen en verdriet in los kan laten. Mijn katten zijn er en lopen met mij mee de gehele reis.
Mijn hele reis ben ik comfortabel ondanks dat er situaties langskomen die mij verdriet doen, ik kom tot rust en sluit vrede met mijn demonen letterlijk.
Na 2 rondes twijfel ik of ik nog meer moet drinken en ik krijg ineens de behoefte om te kletsen. Één van de gidsen neemt mij mee en ik stort mijn hart uit bij haar. Liefde vol kijkt ze mij aan en luistert naar mijn verwarde gebrabbel. Ik spreek mijn twijfel uit of ik nog moet drinken en ze verzoekt mij om deze vraag aan mijzelf te stellen. We gaan weer terug en de afsluitende gong gaat de cermonie is over en er wordt niet meer geschonken... Gelukkig maar het is goed zo
Voldaan maar helemaal uitgeteld val ik in slaap.
Het is nu 2,5 jaar geleden dat ik deze sessie heb gedaan in maart, in november ben ik nog een keer gegaan. Nog steeds heb ik nog niet alle puzzelstukken die ik heb ontvangen tijdens mijn reis op zijn plek kunnen leggen. Dat hoeft ook niet want tot nu toe kwamen de inzichten op het juiste moment.
Voor mij was deze reis het heftigste, mooiste en het verdrietigste wat ik ooit heb meegemaakt. Het heeft mij heel veel inzichten gebracht, hoe ik moet loslaten en dat ik liever voor mijzelf moest zijn.
Zou ik het een ander aanraden? Zeker niet..
al zou ik het ook niet afraden. het bracht mij iets wat ik nergens anders kon vinden en dit komt op je pad als je het nodig hebt. Wanneer dit gebeurd bijvoorbeeld vinden van deze blog, mag je zelf bepapen of je er gehoor aan geeft. Luister naar je gevoel en doe niet iets wat niet goed voelt. Ayahuasca is geen lekkere trip of een drugs, het is een middel waarbij je keihard aan het werk gezet wordt en daarnaast ga je de confrontatie aan met je demonen en je onderbewustzijn. Ze noemen het niet voor niks een medicijn.
Of het nou nieuwsgierigheid was of dat het zo had moeten zijn zal ik nooit weten. Of ik het nog eens zou doen? Waarschijnlijk als het weer op mijn pad komt zo niet ben ik heel tevreden met mijn ervaringen.
Stuur me gerust een bericht als je vragen hebt
-x-
voor meer informatie: klik hier
Comments